Portfel z materiału

 Mężowi rozleciał się portfel. Taki składany, zapinany na rzep, materiałowy. Szukaliśmy czegoś fajnego, ale albo były wzory dziecięce (księżniczki na przykład) albo cena zastraszająca.

 Pewnego dnia Mąż zaproponował bym spróbowała sama mu coś uszyć. Obejrzałam różne różniste podpowiedzi w internecie. Dobrze się przyjrzałam wysłużonemu, rozlecianemu staruszkowi wycirusowi.

Pomierzyłam, rozrysowałam na kartce, podałam do wstępnej akceptacji i...
... zaczęło się od wycinanek. Ponieważ jest to prototyp wykorzystałam resztki materiału w koty oraz cienkiego jeansu, a także mało praktyczną w użytkowaniu białą lamówkę.

Potem zaczęło się szycie, które chwilami przyprawiało mnie o zawrót głowy. Szpilki zostały moimi naj naj najlepszymi pomocnikami.

Najpierw uszyte zostały wewnętrzne kieszonki na karty.

Potem inne kieszonki, lamówka (białej miałam zbyt mało), rzep wewnętrzny.

I tak powolutku powolutku stworzyło się wnętrze.

Później część zewnętrzna - z kieszonką na monety - i ostateczne zszywanie.

 Całość zajęła mi może ze 3 godziny. Byłoby szybciej gdybym na koniec nie pomyliła się w jednym momencie. Musiałam pruć i szyć ponownie. Ogólnie jestem zadowolona z efektu końcowego. Jest wiele niedociągnięć, jak m.in. krzywe obszycie lamówką. Nie łatwo zszyć np. 8 warstw materiału i to blisko bliziutko krawędzi. Na szczęście mój ukochany Kanciak (Singer Heavy Duty) dał sobie świetnie radę. Portfel już kolejnego ranka wędrował w Mężowskim plecaku.
W pracy oczywiście najpierw śmiano się z Męża, że biała lamówka, że koty takie mało męskie. Ale potem zaczęły się pytania i prośby o uszycie podobnych.My wiemy, że to był/jest prototyp. Mam już pomysł na taki portfel z prawdziwego zdarzenia, któremu poświęcę więcej czasu i ładnie wykończę.

Ach i może się wtedy zbiorę w sobie i wreszcie jakiś tutorial powstanie ;)